200 zł Karol Szymanowski

Złota moneta wydana przez Narodowy Bank Polski.

Na rewersie przedstawia wizerunek Karola Szymanowskiego na tle zapisu nutowego, obok którego widnieje rok jego narodzin i śmierci. Awers przedstawia również zapis nutowy, powyżej godła Rzeczpospolitej Polskiej. 

Karol Szymanowski urodził się 3 października 1882 r. w środkowej Ukrainie. Rozpoczął naukę muzyki pod kierunkiem ojca, a kontynuował ją u lokalnego nauczyciela muzyki, wielkiego miłośnika romantyzmu Gustawa Neuhausa, który odkrył u Szymanowskiego talent kompozytorski. Następnie studiował w Warszawie u Zygmunta Noskowskiego.

Kompozycje Szymanowskiego nawiązywały do romantyzmu. Jego I Sonata c-moll, dedykowana w 1904 r. przyjacielowi Stanisławowi Ignacemu Witkiewiczowi, została okrzyknięta przez warszawskich krytyków muzycznych dziełem największego talentu muzycznego w Polsce od śmierci Chopina.

W 1905 r. wraz z trzema innymi polskimi kompozytorami - Ludomirem Różyckim, Apolinarym Szeluto i Grzegorzem Fitelbergiem - Szymanowski założył w Berlinie Spółkę Nakładową Młodych Kompozytorów Polskich, nazwaną "Młodą Polską w muzyce". Artyści, zainspirowani modernizmem, szczególnie twórczością Richarda Straussa, wydawali i promowali własną muzykę. Na koncertach organizowanych przez spółkę grano m.in. Uwerturę koncertową Szymanowskiego.

Lata 20. to okres szczególnie płodny w karierze kompozytora, skomponował kilkanaście utworów, m.in. cztery cykle pieśni, cykl miniatur fortepianowych oraz swoją najbardziej znaną operę "Król Roger". Była to druga opera Szymanowskiego po ukończonej w 1913 r. "Hagith". Korzeni "Króla Rogera", nazywanego "dramatem sycylijskim", należy szukać w podróżach, które kompozytor odbywał w latach 1910-1914 na południe Europy oraz do Afryki Północnej. Pomysł skomponowania opery zrodził się w 1918 r., podczas spotkania z kuzynem Jarosławem Iwaszkiewiczem, który napisał do niej libretto. Szymanowski w latach 20. kilkakrotnie odwiedził Stany Zjednoczone, gdzie odniósł ogromny sukces.

Określany jako ojciec polskiej muzyki XX w., Szymanowski uznawany jest obok Fryderyka Chopina za najwybitniejszego polskiego kompozytora. Jego muzyka, zapomniana po II wojnie światowej, obecnie powraca do światowego repertuaru, wykonują i nagrywają ją najlepsi artyści.