3000 Franków Podróż do Wnętrza Ziemi - Kolekcja Juliusza Verne'a

„Podróż do wnętrza Ziemi” (Voyage au centre de la Terre, 1864) to jedno z najbardziej ikonicznych dzieł Juliusza Verne’a, łączące naukę XIX wieku z czystą przygodą. Historia rozpoczyna się w Hamburgu w 1863 roku, gdy mineralog, profesor Otto Lidenbrock (w oryginale Otto Lidenbrock, czasem tłumaczony jako von Lidenbrock), odkrywa zaszyfrowany pergamin ukryty w egzemplarzu Heimskringli Snorriego Sturlusona. Wiadomość, napisana runami przez XVI-wiecznego islandzkiego alchemika Arne Saknussemm’a, wskazuje drogę do wnętrza Ziemi przez krater wygasłego wulkanu Sneffels na Islandii.

Lidenbrock wyrusza w podróż wraz ze swoim siostrzeńcem Axelem (narratorem powieści) oraz islandzkim przewodnikiem Hansem Bjelke. Docierają do Reykjaviku, a następnie do Sneffels. 28 czerwca rozpoczynają zejście przez krater Scartaris, rozpoczynając podziemną ekspedycję, która prowadzi przez geologiczne galerie, warstwy bazaltu, granitu i wapienia, osiągając głębokość ponad 140 km pod skorupą ziemską (zgodnie z fikcyjnymi obliczeniami Lidenbrocka, choć niezgodnymi z rzeczywistością naukową).

W trakcie wyprawy odkrywają podziemne morze o szerokości około 80 km – nazwane Morzem Lidenbrocka, po którym podróżują prowizorycznym tratwą o nazwie Virgil. Na jego brzegach znajdują się gigantyczne skamieniałości, lasy kolosalnych grzybów oraz prehistoryczne stworzenia, takie jak ichtiozaur i plezjozaur – nawiązujące do paleontologicznych teorii XIX wieku. W pewnym momencie napotykają nawet prymitywnego człowieka żyjącego obok mamutów – scena ta łączy naukowe spekulacje z fantastyką.

Ostatecznie, po erupcji wulkanicznej, trio zostaje wyrzucone na powierzchnię przez włoski wulkan Stromboli – 27 sierpnia. Choć nie docierają dosłownie do centrum Ziemi, powracają z cenną wiedzą geologiczną i paleontologiczną, a także dowodami na to, że wnętrze naszej planety wciąż skrywa nieznane tajemnice.

Choć dziś wiemy, że przedstawione dane są geologicznie niemożliwe, dzieło Verne’a było przełomowe dla literatury fantastycznonaukowej. Autor wplótł w fabułę autentyczne teorie epoki, takie jak stratygrafia, wulkanizm czy paleontologia, tworząc opowieść o eksploracji, która do dziś pozostaje uniwersalnym klasykiem.

Rewers monety ma na celu symboliczne przedstawienie większości fabuły poprzez scenę podsumowującą liczne przygody, które przeżyli bohaterowie: wspinaczkę po wielkich skałach, ucieczki przed wszelkiego rodzaju gigantycznymi stworzeniami próbującymi ich pożreć, podróż przez jaskinie, przekraczanie pól gigantycznych grzybów, obserwowanie bitew wielkich dinozaurów, a także rejs drewnianą tratwą… To moneta pełna detali, wybita w ultra-wysokim reliefie i całkowicie pokryta 24-karatowym złotem.

Awers przedstawia moment, w którym profesor Lidenbrock snuje marzenia o przygodzie życia – podróży do wnętrza Ziemi – opowiadając o niej swojemu siostrzeńcowi w dużej sali mineralogicznej. W scenie tej pojawiają się gigantyczne grzyby, dinozaury, skały, morze, jaskinie oraz ogromny wybuchający wulkan, który niszczy wszystko. Na awersie umieszczono również nominał, kraj emisji, rok wybicia, wagę, metal oraz jego próbę.