Wielka Czwórka

Wielka Czwórka jest zbiorem czterech niezwykłych faksymilów.

Faksymile

Faksymile to dokładna reprodukcja dokumentu czy rysunku, wykonywana sposobem mechanicznym lub ręcznym. W przypadku zabytków piśmiennictwa kopia wykonywana jest ręcznie, zgodnie z metodami charakterystycznymi dla epoki, w której powstawał oryginał. Faksymile tworzone są z najwyższą starannością, tak, aby każda litera i każdy fragment kartki został idealnie odwzorowany. Bogato zdobione okładki uzupełniają niezwykłe wnętrze faksymiliów.

De Revolutionibus - najważniejsza książka naukowa w historii ludzkości.

Dzieło życia polskiego astronoma, który "Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię". Mikołaj Kopernik stworzył "O obrotach sfer niebieskich" w latach 1515 - 1540. Jest to najcenniejszy manuskrypt znajdujący się w Polsce, znajduje się on w skarbcu Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie.

Początkowo jego wykład o teorii heliocentrycznej został pozytywnie przyjęty przez uczonych, a także hierarchów kościoła. Jednak w 1616 roku "De Revolutionibus" zostało wpisane na listę Ksiąg Zakazanych, ze względu na zagrażające teorie w ówczesnym światopoglądzie.

Po śmierci Mikołaja księgę odziedziczył jego wieloletni przyjaciel, biskup Chełmna - Tiedemann Giese, a przez niego trafił on do ucznia Kopernika – matematyka Jerzego Retyka, który w tym czasie był medykiem na dworze króla Zygmunta Augusta w Krakowie. Po kolejnych przekazaniach manuskrypt trafił w ręce profesora Jakuba Christmanna, wykładającego astronomię. Oprawił on rękopis, a w miejsce brakującej karty tytułowej dodał notatkę informacyjną o autorze dzieła. Po kolejnych perypetiach i zmianach właścicieli dzieło trafiło do Czech, a w 1956 roku rząd czechosłowacki wymienił go z rządem polskim na znajdujący się w naszych rękach manuskrypt ich rodaka. W 1999 został wpisany na listę UNESCO „Pamięć Świata”.

"De Revolutionibus" liczy 213 kart (426 stron) paginowanych ołówkiem w roku 1854 przez Erwina Nostitza (1806-1872). Tekstem pokryte jest 417 stron, 9 stron pozostało niezapisanych.

Faksymile księgi są bogato zdobione. Przód przedstawia wizerunek Mikołaja Kopernika znany z toruńskiego Ratusza (ręczne malarstwo olejne) oraz wizualizację kopernikańskiego układu słonecznego. Księgę zdobi ponad 320 kamieni jubilerskich (turkusy, korale, malachity, lapis lazuli, kamień słoneczny oraz kryształy Swarovskiego), a także znaleziony w Szwecji w 1906 roku meteoryt Muonionalusta, najstarszy obiekt na naszej planecie, datowany na 4,6 mld lat! Oprawa została w całości uszlachetniona najcenniejszym postarzanym srebrem oraz selektywnie, 24-karatowym złotem. Rewers księgi ozdobiony jest kamieniami jubilerskimi oraz wizerunkiem sfery armilarnej uszlachetnionej złotem.

Codex Leicester - najdroższy manuskrypt na świecie

"Kodeks Leicester" to zbiór licznych pomysłów najsłynniejszej osoby Renesansu, Leonarda da Vinci. Zawiera jego pomysły, szkice, teorie, ilustracje i obserwacje.  Składa się on z 18 arkuszy papieru, z których każdy jest złożony na pół i zapisany po obu stronach, tworząc kompletny 72-stronicowy dokument. Napisany jest w języku włoskich, przy użyciu pisma lustrzanego, ze względu na leworęczność Leonarda. Został nazwany na cześć Thomasa Coke'a, pierwszego hrabiego Leicester, który kupił go w 1717 roku.

Nie jest to jednolita księga, a karty podzielone na poszczególne zagadnienia:

1. Blask księżyca - Da Vinci bada w nim relacje pomiędzy Słońcem, Ziemią i Księżycem, spekulując na temat składu Księżyca i rozważając dwa możliwe wyjaśnienia jego świetlistego wyglądu. Przedstawia, jak wzburzona woda na Księżycu wpływa na jego nierówną jasność.
2. Historia Ziemi - Leonardo rozprawia nad starożytnymi przemianami w dolinie Dunaju z punktu widzenia odnalezionych tam morskich skamieniałości. Poprzez ślady biegów rzek i efekty ich przepływu opisuje geologiczną historię Europy i Bliskiego Wschodu.
3. Księżyc, bliźniak Ziemi - Leonardo sugeruje, że Księżyc jest podobny do Ziemi i oddziałują na niego te same prawa fizyki. Chociaż obecnie wiemy, że na Księżycu nie ma mórz, to jego teoria, że posiada on własną grawitację, była trafna i przełomowa. Leonardo opracowuje optyczną analizę odbicia światła słonecznego pomiędzy Ziemią a Księżycem, przedstawiając wyjaśnienie zjawiska znanego obecnie jako "światło popielate".
4. Nieuporządkowana kompilacja - da Vinci zgłębia różne tematy: jak osuszyć staw, bada grawitację Księżyca, stratyfikację skał i zachowanie obiektów poruszających się w wodzie.
5. Pochodzenie źródeł - przez cały Kodeks Leonardo szuka wyjaśnienia obecności źródeł w wysokich górach. Analizuje przyczyny erozji wodnej oraz zmienną gęstość i przepuszczalność gleby. Na dole strony – da Vinci ustala plan swojej pracy nad obecnością skorup w warstwach górskich.
6. O falach - Leonardo opisuje szczegółowo, zarówno w rysunkach, jak i w tekstach, złożone zachowanie fal. Obserwuje różnice między falami rzecznymi a falami na brzegu morza i stwierdza, że fala rzeki nie załamuje się, chyba że uderzy w nią kolejna fala. Przeprowadza eksperyment, aby zademonstrować to zjawisko.
7. Repertorium traktatu o wodzie - w którym planuje analizę charakteru i ruchów wody, skutki jej prądów oraz rzeki u zbiegu, wraz z ich przypływami i odpływami.
8. Deszcz i chmury - Na tej stronie da Vinci ukazuje korelację pomiędzy swoją wrażliwością na piękno i pasją do nauki. Seria ilustracji przedstawia wpływ zapór o różnych kształtach umieszczonych pod różnymi kątami na drodze przepływu rzeki, na zapobieganie erozji brzegów rzek. Opisuje również odparowywanie deszczu i tworzenie się chmur z pary wodnej.
9. Fale powierzchniowe - Leonardo bada cechy różnych rodzajów fal i dynamikę ich upadania i wznoszenia, sprawdza te zjawiska zarówno w środowisku naturalnym, jak i kontrolowanym. Opisuje również serię obserwacji przepływu rzek i wodospadów oraz opisuje wzory fal powstających w wyniku upuszczania do wody obiektów o różnych kształtach.

Manuskrypt został sprzedany Billowi Gatesowi w domu aukcyjnym Christie 11 listopada 1994 roku w Nowym Jorku za rekordową cenę 30,8 miliona dolarów i jest obecnie najdroższą zakupioną książką w historii.

Faksymile jest artystyczną kopią oryginału, wykonane ręcznie niezwykle pracochłonną i skomplikowaną techniką rzeźby w papierze. W procesie wykańczania kart użyto odpowiednich metod postarzania oraz unikatowych technik nadających dziełu odpowiedni kolor, zapach i strukturę.

Manuskrypt Wojnicza - najbardziej tajemniczy manuskrypt na świecie

Nie wiadomo, kto jest autorem tego manuskryptu, ani w jakim języku jest napisany. Nie wiadomo, co zawiera. Do dnia dzisiejszego nikomu nie udało się rozszyfrować jego treści.

Datowany jest na XV wiek, a z księgi przetrwało 120 kart. Tekst ma około 35 tys. „słów” różnej długości, przy czym „słowa” te wydają się zgodne z pewnego rodzaju zasadami fonetycznymi i gramatycznymi. Zawiera on także liczne ilustracje. Nie rzucają one światła na treść manuskryptu, na ich podstawie można jednak wywnioskować, że księga składa się z sześciu sekcji:

1. zielarskiej
2. astronomicznej
3. biologicznej
4. kosmologicznej
5. farmaceutycznej
6. przypisów.

Prawie na każdej stronie widnieje co najmniej jedna ilustracja, z wyjątkiem ostatniej sekcji, która składa się wyłącznie z tekstu.
Pierwszym udokumentowanym właścicielem manuskryptu był Georg Baresch, mało znany alchemik, który mieszkał w Pradze na początku XVII wieku. Obecnie Manuskrypt znajduje się w Bibliotece Ksiąg Rzadkich Beinecke należącej do Uniwersytetu Yale.

Nazwa manuskryptu pochodzi od nazwiska polskiego antykwariusza z Nowego Jorku, Michała Wojnicza, który w 1912 roku nabył go od Jezuitów z Willi Mondragone we Frascati niedaleko Rzymu.

Faksymile jest artystyczną kopią oryginału, manualnie wykańczaną skalpelem, ręcznie przycinaną. Oprawa introligatorska została wykonana z naturalnego cielęcego pergaminu/100-letniego drewna. Karty z pergamenaty doskonale imitującej pergamin.
Dzieło to niezwykle wymagający obiekt, któremu wydawca poświęcił ogrom pracy, aby finalna księga w strukturze, kolorycie, zapachu i dotyku w pełni oddawała wygląd oryginału. Kopia jest bez wątpienia prawdziwym dziełem sztuki i świadectwem niezwykłego kunsztu artystów i specjalistów biorących udział w jego powstawaniu.

Biblia Maxima - największa Biblia jaka kiedykolwiek została wydana w Polsce

Nawiązująca do czasów świetności Polski (pod rządami pierwszych Piastów) Biblia Maxima, w oryginalnym tłumaczeniu Jakuba Wujka, jest jednocześnie pionierskim naukowym opracowaniem Nowego Testamentu zawierającym kanony Euzebiusza.

Jak w wiekach średnich, tak i dziś kanony Euzebiusza ułatwiają „nawigację” po Ewangeliach. W średniowieczu nie istniał podział Pisma Świętego na rozdziały i wersety. Zamiast tego, tekst Ewangelii był podzielony na ponumerowane rosnąco fragmenty – perykopy. Kanony Euzebiusza to zestawienie tych perykop z różnych Ewangelii w odpowiadających sobie kolumnach. Dzięki temu łatwo odnaleźć podobne fragmenty, czy opisy tych samych wydarzeń u różnych Ewangelistów.

Jak dotąd żadna inna Biblia w Polsce nie zawierała tego typu dekodowania. W średniowieczu Biblie służyły główne do odprawiania liturgii świętej, obliczania ruchomych świąt w kalendarzu i funkcjonowania kościoła. Przepisywane mozolnie przez skrybów, rzadko zawierały całość pisma świętego w jednej książce – ze względu na objętość wszystkich ksiąg biblijnych ograniczano się do poszczególnych części, najczęściej do Nowego Testamentu, uzupełnionego o Apokalipsę św. Jana Ewangelisty.

Najpiękniejszym manuskryptem zapowiadającym rychły koniec świata była Apokalipsa Bamberska z XI wieku i właśnie z niej oraz z Ewangeliarza Ottona III pochodzą iluminacje umieszczone w Biblii Maxima.

Biblia średniowieczna, jako manifestacja władzy i potęgi służyła też królom. Zamawiali oni niezwykle drogie i bogato zdobione rękopisy, mające być symbolem ich statusu. Najczęściej były to właśnie Ewangeliarze, na których kartach znajdowały się bogate iluminacje, w sposób alegoryczny wyrażające pretensje do władzy, do korony czy wychwalały zasługi i zdobycze fundatora manuskryptu. Ogromna, ważącą ponad 10 kg i mierząca 50/35 cm Biblia Maxima stworzona została z zastosowaniem reguł, według których powstawały średniowieczne rękopisy. Zachowuje ówczesne zdobienia, krój pisma i ilustracje, a także biżuteryjną oprawę wzorowaną na oryginalnej oprawie introligatorskiej znajdującej się w Muzeum Wieków Średnich w De Cluney we Francji.

Cztery Księgi z niezwykłą historią i oprawą. Każda z nich inna, każda wyjątkowa. Można zobaczyć je także w naszej ofercie.